-
1 zniechęcić się
сов.Syn: -
2 zniechęcić\ się
-
3 zniechęcić się
знеохотитися -
4 zniechęcić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniechęcić
-
5 zniechęcić
zniechęcić pf →LINK="zniechęcać" zniechęcaćzniechęcać (-am) < zniechęcić> (-cę): zniechęcać k-o do (G) jemandem die Lust oder die Motivation nehmen (zu D), jemandem verleiden (A); jemanden entmutigen; -
6 uprzedzić się
сов. do kogo-czego(вражде́бно) настро́иться против кого-чего, прони́кнуться предубежде́нием к кому-чемуSyn: -
7 uprzedzić\ się
сов. do kogo-czego (враждебно) настроиться против кого-чего, проникнуться предубеждением к кому-чему+zniechęcić się, zrazić się
-
8 zrazić się
сов. do kogo-czegoSyn: -
9 zrazić\ się
сов. do kogo-czego потерять симпатию к кому, разочароваться в ком-чём; потерять охоту к чему -
10 zniechęcać
impf ⇒ zniechęcić* * *(-cam, -casz)* * *ipf.discourage ( kogoś do czegoś sb from (doing) sth); zniechęcić kogoś do siebie disaffect sb; zniechęcać kogoś trudnościami discourage sb with difficulties.ipf.become discouraged ( do czegoś from (doing) sth); zniechęcić się trudnościami get discouraged by difficulties.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniechęcać
-
11 zbrzy|dzić
pf Ⅰ vt książk. (obrzydzić) to make [sb/sth] unbearable- zbrzydziła mężowi życie ciągłym narzekaniem her constant nagging made her husband’s life unbearable, she made her husband’s life unbearable with her constant naggingⅡ zbrzydzić się 1. (uczynić się brzydkim) w roli staruchy zbrzydziła się nie do poznania she made herself up to look ugly for the part of the old woman 2. (mieć dość) to become fed up- zbrzydziła mu się i praca i rodzina he was fed up with his work and with his family3. (zniechęcić się) to become disgusted (do kogoś/czegoś with sb/sth)- pod koniec życia zbrzydził się do samego siebie towards the end of his life he became disgusted with himselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbrzy|dzić
-
12 zdemobiliz|ować
pf Ⅰ vt Wojsk. 1. (zwolnić z wojska) to demobilize; to demob GB pot. [armię] 2. (odbierać chęć działania) to dishearten, to discourage [uczniów, pracowników, sportowców] ⇒ demobilizować Ⅱ zdemobilizować się (rozbroić się) to become demobilized; (zniechęcić się) to become disheartened a. discouraged, to lose motivation ⇒ demobilizować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdemobiliz|ować
-
13 zniechę|cić
pf — zniechę|cać impf Ⅰ vt (odebrać zapał) to discourage, to dishearten- zniechęcać kogoś do pracy to discourage sb from a. put sb off workingⅡ zniechęcić się — zniechęcać się 1. (stracić chęć) to become discouraged a. disheartened 2. (zrazić się) to take a dislike- zniechęcił się do ludzi he took a dislike to peopleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniechę|cić
-
14 uprze|dzić
pf — uprze|dzać impf Ⅰ vt 1. (ubiec, wyprzedzić) to forestall [działanie, atak, krytykę]- uprzedzić cios przeciwnika to block one’s opponent’s blow- uprzedzać czyjeś prośby/zamiary/kaprysy to anticipate sb’s requests/intentions/whims- uprzedzać fakty to get ahead of one’s story a. of oneself2. (zapowiadać z góry) to (fore)warn- radio uprzedziło słuchaczy o zbliżaniu się huraganu there were warnings on the radio about the approaching hurricane- jak będziesz wyjeżdżał, to mnie uprzedź let me know before you go away3. (zniechęcić) to prejudice (do kogoś/czegoś against sth)- to mnie do niego uprzedziło this put me off himⅡ uprzedzić się — uprzedzać się książk. to become prejudiced (do kogoś/czegoś against sb/sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprze|dzić
-
15 zdeprym|ować
pf Ⅰ vt 1. to dispirit; (zniechęcić) to demoralize- utrata gola zdeprymowała naszą drużynę the concending of a goal disheartened our team ⇒ deprymować2. (speszyć) to make [sb] feel uncomfortable; to discomfit książk.- zdeprymowała mnie jego reakcja his reaction made me uncomfortable ⇒ deprymowaćⅡ zdeprymować się to become demoralized a. discouraged- wcale się nie zdeprymował jej odmową her refusal didn’t discourage him in the least ⇒ deprymować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdeprym|ować
-
16 zniechęcać
zniechęcać (-am) < zniechęcić> (-cę): zniechęcać k-o do (G) jemandem die Lust oder die Motivation nehmen (zu D), jemandem verleiden (A); jemanden entmutigen; -
17 zniechęcać
zniechęcać [zɲɛxɛnʦ̑aʨ̑] < perf zniechęcić>I. vt entmutigen\zniechęcać kogoś do czegoś jdm etw verleiden, jdm die Lust [ lub Motivation] an etw +dat nehmenII. vr\zniechęcać się do czegoś sich +akk entmutigen lassen, die Lust [ lub Motivation] an etw +dat verlieren
См. также в других словарях:
zniechęcić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zniechęcać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniechęcać się – zniechęcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do robienia czegoś lub tracić przyjazne nastawienie względem kogoś; zrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci łatwo się zniechęcają do wysiłku. Zniechęcił się do tego projektu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniechęcać — ndk I, zniechęcaćam, zniechęcaćasz, zniechęcaćają, zniechęcaćaj, zniechęcaćał, zniechęcaćany zniechęcić dk VIa, zniechęcaćcę, zniechęcaćcisz, zniechęcaćchęć, zniechęcaćcił, zniechęcaćcony «odbierać komuś chęć, zapał, ochotę do czegoś; zrażać do… … Słownik języka polskiego
zrazić — dk VIa, zrażę, zrazićzisz, zraź, zrazićził, zrażony zrażać ndk I, zrazićam, zrazićasz, zrazićają, zrazićaj, zrazićał, zrazićany «zniechęcić kogoś czymś, spowodować czyjąś niechęć, odrazę do siebie, do kogoś, do czegoś» Zrazić kogoś opryskliwością … Słownik języka polskiego
zniechęcenie — n I 1. rzecz. od zniechęcić. 2. «stan psychiczny charakteryzujący się brakiem chęci, zapału, ochoty do czegoś; brak energii, apatia» Odczuwać zniechęcenie. Ogarnęło go zniechęcenie. zniechęcenie się rzecz. od zniechęcić się … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
sprzykrzyć — dk VIb, sprzykrzyćrzę, sprzykrzyćrzysz, sprzykrz, sprzykrzyćrzył daw. dziś tylko w połączeniu z sobie, pot. «zniechęcić się do czegoś, znudzić się czymś» Sprzykrzyć sobie leżenie w szpitalu. sprzykrzyć się «stać się przykrym dla kogoś; znudzić… … Słownik języka polskiego
zbrzydzić — dk VIa, zbrzydzićdzę, zbrzydzićdzisz, zbrzydź, zbrzydzićdził, zbrzydzićdzony 1. «wzbudzić w kimś zdecydowaną niechęć do czegoś, obrzydzić coś komuś» Zbrzydziła mężowi życie ciągłym narzekaniem. 2. przestarz. (zwłaszcza w połączeniu zbrzydzić… … Słownik języka polskiego
opuścić ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} zniechęcić się, uznać swój wysiłek za daremny; dać za wygraną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrezygnowany opuścił ręce. Walczył, kiedy inni opuścili już ręce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odciągnąć — dk Va, odciągnąćnę, odciągnąćniesz, odciągnąćnij, odciągnąćnął, nęła, odciągnąćnęli, odciągnąćnięty, odciągnąćnąwszy odciągać ndk I, odciągnąćam, odciągnąćasz, odciągnąćają, odciągnąćaj, odciągnąćał, odciągnąćany 1. «ciągnąc przesunąć coś (kogoś) … Słownik języka polskiego
